- Zuider golven , Zuide winden ,
Brengt myn Duitsche Poezy ,
Onzen Bruigom toe , die , bly
En vernoegt in 't knoopen binden,
Zynen tyt met lust verliest
By de liefste , die hy kiest.
- Golven , Winden , staekt uw bruizen ,
Op de binnenlantsche zee,
Voert myn wenschen naer de ree ,
Van het Staetgetrouwe Enkhuizen ,
Dat zich met den vrye hoet ,
Eerst dorst dekken , groot van moet.
- Deventer , de Koopgenoote ,
Der aeloude haringstat ,
Toen de lantstroom ruimer vat ,
Bruike tot zyn watergoote ,
Wenscht , dat , als voorheen , Godts heil ,
Haer Vriendinne blaeze in 't zeil.
- Deventer wenscht , dat haer Ruiter ,
Schoon Enkhuizens voedsterkindt ,
Nu van d'Arentstat bezint ,
Weerkeere , als een stout vrybuiter ,
Op onze Yssels glazen stroom ,
Met zyn zeeroof wellekoom ;
|
- Met zyn Blaeuhulk , fors verovert ,
Door de wapens van de Min ,
Meesters van haer ziel en zin ,
Schoon zy met haer lonken tovert ,
Hopende , dat by geval ,
Zy 't haer Lief ontleggen zal.
- Breng uw prys aen onze paelen ,
Wakkre Ruiter , daer de vest ,
Vol van Burgery geprest ,
U blymoedigh in zal haelen ,
En u zeegnen met den buit ,
Uwer rykbegaefde bruit ;
- Uwer Bruit , die , milt beschonken ,
Met de gaven van den geest ,
In een lichaem , schoon van leest ,
Uwen yver kost ontvonken ,
Om na 't waegen van de kans ,
Niet te keeren sonder krans ;
- Niet te keeren zonder winnen ,
Zonder minnezegeprael .
Hierom wert van stomme tael ,
Of van spreekende vyf zinnen ,
Blaeuhulk vast aen boort geklampt ,
En haer 't krengen ingestampt.
|
- Dus gaf zich de Jonkvrou over,
Met het overwightigh pak ,
Haerer vryheit , als te zwak ,
Voor 't geschut van haeren roover ,
Dat de boezems , hart van steen ,
Weet , als buigzaem was , te kneën .
- Dit getuigen d'Ysselmaegden ,
Die , van Ruiters wacht verzelt ,
't Kruislam volgen in zyn velt ,
Daer zy zich eertyts behaegden ,
In een aerdsche en ydle min ,
Nu verhoogt van geest en zin ;
- Die hy snoert aen zyne lippen ,
Aen zyn welbesneede tong ,
Als onze aendacht, out , of jong ,
Zich geen schakel laet ontslippen ,
( Wonder werken des gepreeks ! )
Van zyn goude sleutelreeks .
- Dit zal deeze Bruit bevinden ,
Nu aen onzen wal belandt ,
Die van yver gloeit en brandt ,
Om door weldoen twee te binden ,
Tot dat d'een en d'andre rust ,
Vindt in Godt op onze kust .
|
- Winden , Golven , glat gestreeken ,
Boodschapt Blaeuhulk deeze maer ,
Sterkt haer tegen 't zeegevaer ;
Dat zy vrolyk op magh breeken ,
Trou geleidt van Ruiters hant ,
In haer tweede Vaderlant ;
- Daer heur d'arentvleugels dekken ,
En beschermen , zacht en warm ,
Rustende in haer Ruiters arm ,
Tot de wiltzang haer koom wekken ,
Met het popje , dat zy draegt ,
Als 't na dertien weeken daegt .
|
